Overslaan en naar de inhoud gaan
Concordia Ede

Concordia Ede

De monumentale Concordia Maalderij in Ede ondergaat momenteel een grondig onderhoud en een significante verandering naar duurzaamheid en gebruiksvriendelijkheid. Dit historische erfgoed, met zijn rijke verleden als maalderij, wordt met zorg onderhouden en tegelijkertijd aangepast aan moderne duurzaamheidsnormen.

Het behoud van de oorspronkelijke architectonische pracht gaat hand in hand met de integratie van duurzame onderhoudstechnieken. Door slimme en milieubewuste oplossingen toe te passen, wordt de Concordia Maalderij omgevormd tot een energiezuinig en milieuvriendelijk monument.

Deze transformatie weerspiegelt niet alleen het respect voor het verleden van dit monument, maar toont ook een toewijding aan een duurzame toekomst. Door duurzaamheid centraal te stellen in het onderhoud, blijft de Concordia Maalderij een levendige, betekenisvolle plek, nu en voor de komende generaties.

Geschiedenis : 

De oorspronkelijke Concordiamolen aan de Telefoonweg was de oudste molen in Ede, rond 1605 gebouwd. Net als de Doesburgermolen was het een type standerdmolen of onderkruier, draaibaar in elke richting door zijn standaardconstructie. In 1750 werd een rosmolen toegevoegd voor meer productie, aangedreven door paardenkracht.

De huidige molen, gebouwd in 1865 op dezelfde plek, verving de oude en was oorspronkelijk een stellingmolen voor wind-, koren-, pel- en oliemolen. De molen werd in 1866 in gebruik genomen na toestemming van Gedeputeerde Staten, afkomstig uit Wijk bij Duurstede (1860).

De molen, op de hoek van de Telefoonweg en Molenstraat, is een stellingmolen met een rieten dak. Het had drie maalstenen en in 1889 werd een stoommachine toegevoegd voor het malen, later vervangen door een dieselmotor. De molen werd gerenoveerd in 2002 na jaren van verval, inclusief de naastgelegen maalderij die nu dienst doet als kantoorgebouw voor Stabu, een bouwnijverheidssamenwerking.

Kunstinvloeden, geïnitieerd door Alvis Vastgoed, zijn aan het complex toegevoegd. Een opvallend toegangshek en een kinetische lichtsculptuur genaamd 'Panta Rhei' werden ontworpen door Hans Pulles en Jaap van den Elzen. De sculptuur visualiseert de wind met bewegend gekleurd licht, reagerend op windrichting en snelheid, door 144 RGBW-ledarmaturen aangestuurd op basis van gemeten waarden.